امام کاظم علیه‏السلام مى‏فرماید:

"اَوَّلُ مَا یَبَرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ اَنْ یُسَمِّیهِ بِأِسمٍ حَسَنٍ فَلیُحَسِّن اَحَدُکُمُ اسْمَ وَلَدِهِ"؛
نخستین کار نیکى که شخص براى فرزندش انجام مى‏دهد این ‏است که نام نیکو بر او بگذارد. پس شایسته است هر یک از شما نام فرزند خود را نیکو قرار دهد

وسائل الشیعة ، ج15، ص122؛ فروع کافى، ج2، ص86. به نقل از مرکز نشر اعتقادات

* همچنین آمده است که امیرالمؤمنین علیه‏السلام، با این ‏که نام مادر و همسرشان فاطمه علیهاالسلام بود، نام یکى از دختران خود را نیز فاطمه نهادند.( الارشاد، ج1، ص215.) و نیز نگاشته‏اند شدت علاقه به حضرت زهرا علیهاالسلام در اهل‌بیت علیهم‏السلام به گونه‏اى بود که امام کاظم علیه‏السلام نام چهار دختر خود را فاطمه گذاشتند؛ فاطمه کبرى، فاطمه وسطى، فاطمه صغرى، فاطمه اخرى که به فواطم اربعه شهرت یافتند.( الارشاد، ج2، ص344؛ بحارالانوار، ج48، ص317؛ تذکرة‏الخواص، ص351.) این ویژگى در خانواده امام حسین علیه‏السلام نیز دیده مى‏شود و فاطمه کبرى و فاطمه صغرى از دختران او به شمار مى‏روند.( تذکرة الخواص، ص278.) این در حالى است که فضاى سرکوب شیعیان، بر جامعه حاکم شده بود و رعب و وحشت بر سر آنان که نام فرزندان خود را على و فاطمه مى‏نهادند، سایه افکنده بود.
امام حسین علیه‏السلام نیز در آن فضاى تهدید و ارعاب، دست به مبارزه‏اى آشکار زده و با این نام‏گذارى به پاسداشت جایگاه و احترام این دو دُردانه آفرینش بر مى‏خیزند.