یکی از هنرهای قابل تأکید برای زنان روی آوردن آنان به هنر و حرفه بافندگی، خیاطی و این گونه حرفه های هنری است. این تأکید اسلام اگر اهمیت داده شود از جهت فردی، خانوادگی و اجتماعی دارای آثار و منافع می تواند باشد. از نظر فردی نوعی سرگرمی مفید و ایجاد اشتغال برای اوقات فراغت می باشد. از نظر خانوادگی علاوه بر این که تأثیر روانی مثبت در روحیه افراد خانواده دارد و وجدان کاری و هنرگرایی مفید در بستر خانواده را رونق می بخشد به نوعی کمک به بنیه اقتصادی خانواده هم می باشد و به شکلی به استقلال اقتصادی زن هم کمک می کند و این علاوه بر تشویق بیشتر مرد برای کار و تلاش از نظر اجتماعی نیز خانه تبدیل به کارخانه ای کوچک شده و دسترنج خانواده در تکامل اقتصادی اجتماع اثر خواهد گذاشت.
بزرگترین مدح ممکن از زن صاحب حرفه و هنرمند در اسلام شده به شکلی که در روایت نبی اعظم صلی الله علیه وآله میل بافندگی زن را تشبیه به نیزه مجاهدین فی سبیل الله می کنند.
در این مجال به سه روایت در این مورد دقت کنید:
قال الصادق علیه السلام: «الْمَغْزَلُ فی یَدِ المَرْئَةِ الصَّالِحَةِ کَالرُّمْحِ فی یَدِ الغازی المُریدِ وَجْهَ اللَّهِ»؛
میل بافندگی در دست زن صالحه مانند نیزه ای است که در دست جنگجویی است که وجه خدا را اراده کرده است.
و قال علی علیه السلام: «مُرُوا نِسائَکُمْ بِالْغَزْلِ فَإِنَّهُ خَیْرٌ لَهُنَّ وَ أَزْیَنُ»؛
زنانتان را امر به بافندگی کنید که بافندگی برای آنها بهتر و زیباتر است.
و قال النبی صلی الله علیه وآله: «نِعْمَ اللَّهْوُ المَغْزَلُ لِلْمَرْئَةِ الصَّالِحَةِ»؛
بهترین سرگرمی برای زن صالحه، بافندگی است. (8)
بنابراین از آنجا که فاطمه زهرا علیها السلام الگویی تمام نما برای قوانین دینی است و خود با کمالترین زن می باشد به دلایل گوناگون گفته شده خود در خانه کارخانه ای کوچک داشت و پشم ریسی می نمود و عواید اقتصادی حاصل از آن در اختیار اقتصاد خانواده قرار می داد.
در کتاب عوالم العلوم (9) در بیان زندگی حضرت زهرا علیها السلام آمده است که روزی حضرت علی علیه السلام در حالی که مقداری پشم گوسفند بافته شده به دستان مبارک فاطمه زهرا علیها السلام در دست داشتند از خانه بیرون آمدند و به بازار رفته و پیشنهاد فروش آن را به فردی که پشم فروشی داشت دادند. او هم بر اساس معاملات سابق داد و ستد نمود و آن پشم بافته شده را سه صاع جو خرید و تبادل نمودند.
پس از آن خبر این معامله را به حضرت زهرا علیها السلام دادند. حضرت قبول این معامله را نمودند و رضایت به آن دادند. پس حضرت زهرا علیها السلام جو را گرفتند و یک صاع آن را (سه کیلو) آسیا نمودند و خمیر و آنگاه پخت نمودند که حاصل آن 5 قرص نان شد....
از این نقل تاریخ بر می آید که:
حضرت زهرا علیها السلام در خانه پشم ریسی می نمودند.
حضرت زهرا علیها السلام حاصل دسترنج خود را جهت کمک به اقتصاد خانه به علی علیه السلام می سپردند.
حضرت علی علیه السلام در هنگام فروش دسترنج حضرت زهرا علیها السلام رضایت ایشان را شرط می دانستند.
از حاصل دسترنج حضرت زهرا علیها السلام نان برای خانه تهیه شد.
نانوایی کار دیگر حضرت زهرا علیها السلام بود.
همین نانها به اسیر و یتیم و مسکین داده شد و سوره هل اتی نازل شد.
(8) مکارم الاخلاق طبرسی، ص 124.
(9) فاطمة الزهراء علیها السلام، ص 270.