امام جعفر صادق علیه السلام درباره آثار تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام گوید:
«من سبح الله فی دبر الفریضة تسبیح فاطمة علیها السلام مائة مرة و اتبعها بـ (لا اله الا الله) مرة، غفر له»؛(11)
هر کس پس از به جای آوردن نماز واجب، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام- که مجموعا صد مرتبه است- مورد تقدیس و تحمید قرار دهد و آن را با ذکر لا اله الا الله- یک مرتبه- به اتمام برساند، مورد عفو و آمرزش خداوند قرار می گیرد.
و نیز در جای دیگر فرماید:
«من سبح تسبیح فاطمة علیها السلام قبل ان یثنی رجلیه، بعد انصرافه من صلاة الغداة غفر الله له، و یبدأ بالتکبیر»؛(12)
هر که بعد از نماز واجب و قبل از آنکه روی از قبله برگرداند، خداوند متعال را به تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام مورد تقدیس قرار دهد و تسبیح را با الله اکبر آغاز نماید، خداوند او را مورد عفو و بخشش قرار می دهد.
سید رضی الدین علی بن طاووس در کتاب فلاح السائل روایت دیگری را از کتاب محمد بن علی بن محبوب، به نقل از عبدالله بن سنان، از امام جعفر صادق علیه السلام نقل نموده که آن حضرت فرمود:
«من سبح تسبیح فاطمة فی دبر المکتوبة من قبل أن یبسط رجلیه، اوجب الله له الجنة»؛ (13)
هر که پس از اتمام نماز واجب و قبل از (روی برگرداندن از جانب قبله)، آنکه زانوهای خود را از حالت (تشهد) نماز تغییر دهد، خداوند را به تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام تقدیس نماید، خداوند بهشت را بر او واجب می کند. (یعنی او را در بهشت جای می دهد.)
و قاضی نعمان مغربی در کتاب دعائم الاسلام، از امام صادق علیه السلام روایت نموده:
«من سبح تسبیح فاطمة علیها السلام قبل ان یثنی رجلیه من صلاة الفریضة غفر له»؛(14)
هر کس پس از اتمام نماز واجب و قبل از آنکه حالت نماز را بر هم بزند (در همان حالت نشسته و رو به قبله) تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها را به جای آورد گناهان او بخشیده می شود.
(11) کافی، ج 3، ص 342، ح 7
(12) کافی، ج 3، ص 342، ح 6؛ تهذیب، ج 2، ص 105، ح 395؛ من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 210، ح 946.
(13) فلاح السائل، ص 165.
(14) دعائم الاسلام، ج 1، ص 168.