مردم مدینه برای حضرت زهرا سلام الله علیها احترام خاصی قائل بودند، به خاطر این که دختر پیغمبر بود و به او و فرزندانش احترام می گذاشتند. پس چرا آن ماجراهای پس از رحلت پیامبر (ص) و جسارتها به ساحت حضرت اتفاق افتاد؟
دشمنی و خصومتی که بین غاصبان خلافت و اهل بیت علیهم السلام مخصوصاً حضرت امیر علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها به وجود آمد فقط و فقط به جهت پیروی قدرت طلبان از هواهای نفسانی خود و دوری از دستورات رسول خدا و قرآن کریم بود.
در روایت آمده است که «آخرین هوای نفسانی که از دل مسلمان خارج می شود، حب قدرت است»
قدرت طلبی حتی از مال اندوزی و شهوت رانی خطرناک تر و مهم تر است، فقط بندگان خاص خداوند هستند که می توانند خود را از این هوای نفس رها سازند. بسیاری از انسان ها پولهای هنگفت خرج می کنند و حتی آسایش خود را به تباهی می کشانند تا به قدرت برسند. غاصبان خلافت نیز با وجودی که می دانستند حق با امیرالمؤمنین و حضرت زهرا است و این مسأله بارها و بارها حتی بعد و قبل از غدیر خم از سوی پیامبر به آنها گوشزد شده بود ولی به جهت قدرت طلبی به مبارزه با اهل بیت پیامبر (ص) برخاستند و موجبات سخط خدا و رسولش را در دنیا و آخرت فراهم کرده، و مسیر هدایت بشریت را منحرف نمودند.