امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی که به رختخواب می روید، یک فرشته بزرگوار و یک شیطان ناپاک و سرکش و شرور با شتاب به سویتان می آیند، فرشته می گوید: روز خویش را با عمل خیر ختم کن و شب خود را با عمل خوب آغاز نما، اما شیطان می گوید: روز خود را با گناه ختم کن و شب خود را با گناه آغاز کن.
امام علیه السلام در ادامه افزود: اگر شخصی از فرشته بزرگوار اطاعت کند و روز خود را با یاد خدا به پایان برد و وقتی وارد جایی که می خواهد بخوابد شد، شب خود را با یاد خدا آغاز نماید و سی و چهار بار تکبیر، و سی وسه مرتبه تسبیح، و سی و سه بار حمد خدا را بگوید. فرشته، شیطان را از او دور می کند، و شیطان دور می شود، و تا هنگام بیدار شدن از خواب آن فرشته از او نگهداری می کند. وقتی بیدار شد، شیطان با شتاب به پیش آمده و مشابه سخنی را که پیش از خواب به وی گفته بود می گوید، و فرشته نیز مانند همان سخنی که پیش از خوابیدن به وی گفته بود می گوید، اگر بنده به همان صورتی که نخست خدا را یاد کرد، خداوند عزوجل را یاد کند، فرشته شیطان را از او دور می کند و خداوند در برابر این عمل، عبادت یک شب را برای او می نویسد.
در جای دیگر فرمود: هر کس شب را با تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام سپری کند از مردان و زنان باشد که خدا را زیاد یاد می کند.
همچنین از امام هادی علیه السلام درباره آنچه که اهل بیت علیهم السلام هنگام خوابیدن انجام می دهند، آمده است: ما اهل بیت در هنگام خوابیدن ده کار را پیوسته انجام می دهیم: طهارت، سی وسه بار تسبیح خدا، و سی و سه بار حمد، و سی و چهار بار تکبیر گفتن و رو به سوی قبله خوابیدن و فاتحة الکتاب و آیت الکرسی و... هر کس این کارها را انجام دهد بهره آن شب را بر گرفته است. (8)
(8) ادب حضور: ترجمه فلاح السائل، ص 500.