دختر گرامی رسول خدا در مسائل علمی نیز مانند سایر ویژگیهای اخلاقی و انسانی، از امتیازات بسیار بالایی برخوردار بود، زیرا آن حضرت ارتباط قوی به عالم غیب داشت و مستقیماً با جبرئیل امین و سایر ملائک به گفتگو می پرداخت و اخبار گذشته و آینده جهان را از آنان دریافت می داشت.
فاطمه زهرا علیها السلام در میان امت اسلامی تنها زنی است که دارای مقام ارجمند عصمت می باشد و بدین وسیله علوم و آگاهیش به عالم غیب، که از علوم الهی سرچشمه می گیرد، بستگی دارد و پایان و حدودی بر آن متصور نیست و تمام مسائل جهان را در کلیه دورانها می دانست و آنها را مو به مو خبر می داد.
دو تن از زنان و دختران مدینه در موضوعی علمی و فکری کارشان به مناظره کشید. یکی از آنان زنی حقجو و درست اندیش و دانش دوست و از رهروان راستین راه قرآن و عترت بود. اما دیگری، عنصری خودخواه و خود بزرگ بین بود که نعمت دانش را سرمایه سوداگری و شهرت می ساخت.
آن دو برای قانع ساختن یکدیگر نزد فاطمه علیها السلام آمدند و آن حضرت پس از شنیدن سخنان آنان، دیدگاه زن حقجو را درست شناخت و با دلیل و برهان روشنگر، درستی آن دیدگاه را روشن ساخت؛ به گونه ای که هر دو پذیرفتند.
پس از پایان ماجرا، روزی هنگامی که آن زن از پیروزی خود و اثبات دیدگاه درستش احساس شادمانی می کرد، دخت فرزانه پیامبر در تشویق او و همنوعان دانش دوستش فرمود:
«إن فرح الملائکة باستظهارک علیها اشد من فرحک» (1) ؛
حقیقت این است که شادی و شادمانی فرشتگان در پیروزی دیدگاه درست تو بر او و دیدگاه سست و نادرستش، بیش از شادی توست؛ درست همان گونه که اندوه زدگی شیطان و قربانیان وسوسه های او در این شکست، سخت تر از اندوه آن زن بداندیش و شکست خورده می باشد
(1) تفسیر امام عسکری، حدیث 229؛ بحارالانوار، ج 2، ص 8 ؛ ج 8، ص 180.