او می داند که خداوند روزی را برای مخلوق خود تضمین و بین آنها به عدالت و مصلحت تقسیم کرده است و در این راه هیچ موجود کوچک و ریزی را فراموش نکرده است. پرندگان و درندگان از آن بهره کافی دارند. "و قَسَمتَ الاَرزاقَ بَیْنَ الخَلایِقَ فَسَوَّیتَ بَیْنَ الذَّرَةِ وَالْعَصْفُورِ" (5)

بدین سان از خدای می خواهد که او را به آنچه روزی او کرده و مقرر ساخته است قانع سازد. "اللَّهمَ قَنِعّنی بِما رَزَقتَنی" (6) و هرگز حرص بیش از حد نداشت و این هوشمندی در او نبود که ثروت بیشتری را انباشته سازد سعی در این داشت که ثروت او در غنای درون باشد نه بیرون.

فکر و اندیشه فاطمه علیهاالسلام به جهانی دیگر معطوف است، مفتون زخارف دنیا و سرمستی های آن نیست ضمن اینکه کار می کند و تلاش به تولید بیشتر دارد. او مثل پیامبر می اندیشد و درخواست دارد که پروردگارا! دوست دارم یک روز گرسنه باشم و یک روز سیر. تا آن روز که گرسنه ام تو را بخوانم و تضرع و عرض نیاز کنم و آن روز که سیرم شکرگزار نعمت تو باشم (7)