هر مکتب و مرامی وقتی پا به عرصه وجود می گذارد سعی در جلب افکار عمومی دارد و از روشهای مختلف جهت پیاده کردن ایده و هدف خود کمک می گیرد. مکتبهای انبیا و در رأس همه آنها قرآن و اسلام، چون معارف و عقایدی منطبق بر فطرت پاک انسانها به ارمغان آورده اند،که همواره در انسانهای سالم کاملاً قابل پیاده شدن می باشند، برای جلب افکار و تسخیر قلوب به روش معرفی الگو توجه نموده و هماره چهره های درخشانی را به عنوان اُسوه معرفی می نمایند. همان طور که برای پرهیز از پیمودن راه باطل، سیره و فرجام جرثومه های فساد را ترسیم نموده است. قرآن کریم، بخش عظیمی از آیات مبارک خود را به معرفّی مردان و زنان موحد و ثابت قدمی اختصاص داده که در شرایط گوناگون، حق محور بودن، خود را حفظ کرده و از صراط مستقیم منحرف نشده اند. از زنان پاکدامن و عفیفی چون مریم علیها السلام و همسر فرعون و مادر و خواهر موسی علیه السلام و دختران شعیب علیه السلام که الگوی زنان مسلمان در شرایط مختلف هستند، در قرآن کریم تجلیل و ستایش شده است، و در معرفی اعمال نیک و پسندیده، انسان شایسته را معرفی کرده و می فرماید:

«لیس البرّ ان تولّوا وجوهکم قبل المشرق و المغرب ولکنّ البرّ من آمن باللّه». (4)