حضرت زهراء علیها السلام در لحظه های واپسین زندگی به امیرالمؤمنین علی علیه السلام وصیت کرد:
«یا اباالحسن لم یبق لی الا رمق من الحیاة و حان زمان الرحیل و الوداع فاستمع کلامی فانک لا تسمع بعد ذلک صوت فاطمة ابداً. اوصیک یا اباالحسن ان لا تنسانی و تزورنی بعد مماتی.»(7)
ای اباالحسن! بیشتر از لحظه ای از زندگانی ام نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرا رسیده است.
سخنان مرا بشنو، زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید، تو را وصیت می کنم،
ای اباالحسن! که مرا فراموش نکنی و پس از وفاتم، همواره مرا زیارت نمایی.
(7) کوکب الدری، ج 1، ص 253.