در آن هنگامه غم آلود که علی علیه السلام را به زور به سوی مسجد می بردند، فاطمه علیها السلام میان جمعیت آمد و بین امام و آنها قرار گرفت، و فرمود:
سوگند به خدا، نمی گذارم پسر عموی مرا ظالمانه به سوی مسجد بکشانید. وای بر شما! چه زود به خدا و رسولش خیانت کردید و به خانواده او ستم نمودید، با این که رسول خدا پیروی از ما و دوستی با ما را به شما سفارش کرده و فرمود که از اهل بیت علیهم السلام اطاعت نمایید، که خداوند فرمود:
قُل لاَّ أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى (1)
«به مردم بگو از شما پاداش رسالت نمی خواهم، جز آن که با اهل بیت من دوستی نمایید.» (2)
(1) سوره شوری، آیه 23.
(2) کتاب عوالم، ج 11، ص 414.