در ابتدای وصیت فاطمه علیها السلام در ایام کسالتش به امیرالمومنین علیه السلام آمده است:

«یا ابن عم، ما عهدتنی کاذبة و لاخائنة، و لا خالفتک منذ عاشرتنی»؛

ای پسر عمو! هیچگاه مرا دروغگو و خیانتکار ندیدی، و از آن زمان که با من زندگی کردی، با تو مخالفت نکرده ام.

حضرت علی علیه السلام فرمود:

«معاذ الله، انت اعلم بالله و ابر و اتقی و اکرم و اشد خوفا من الله (من) ان اوبخک بمخالفتی...»؛ (6)

پناه به خدا، تو عالم تر به خدا و نیکوکارتر و پرهیزگارتر و گرامی تر و خوف تو از خدا بیشتر از آن است که من تو را به نافرمانی از خود سرزنش کنم...