ابن عباس گوید: روزی در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودم، و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نیز در پیش روی حضرت قرار داشتند، در این همگام جبرئیل نازل شده و سیبی برای حضرت آورده و بدان وسیله به حضرت تحیت گفت و حضرت آن سیب را به علی بن ابیطالب هدیه کرد، علی آن را بوسیده و ضمن تشکر از حضرت رسول آن را به حضرت برگردانید، حضرت آن را به حسن هدیه کرد، حسن نیز ضمن ابراز تشکر آن را بوسیده و بار دیگر به حضرت برگردانید، رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را به حسین هدیه کرد حسین نیز آن را گرفته و بوسید و با تحیت و سلام به حضرت رسول برگردانید رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را به حضرت فاطمه سلام الله علیها هدیه فرمود. فاطمه علیها السلام آن را گرفته و بوسید و به حضرت رسول برگردانید، بار دیگر حضرت رسول آن را به علی بن ابیطالب داد، حضرت تحیت گفته و همین که خواست به حضرت برگرداند سیب از بین انگشتانش به زمین افتاد و دو نیم شد و نوری از آن درخشید که تا آسمان اول بالا رفت، در این هنگام دیدم که بر آن سیب نوشته بود: بسم الله الرحمن الرحیم، این هدیه ای است از خداوند متعال به محمد مصطفی و علی مرتضی، فاطمه زهرا، و حسن و حسین نوادگان رسول خدا، و امانی است برای دوستداران آنها در روز قیامت از آتش». (16)
(16) مقتل الحسین، خوارزمی، ص 95.