«ولی الفخر بفاطم و ابیها»
«ثم فخری برسول الله اذ زوجنیها»
من به فاطمه و پدرش مباهات می کنم و آنگاه به رسول خدا افتخار می کنم در آن هنگام که فاطمه را به همسری من درآورد.
علی علیه السلام در احتجاجات و مناظراتی که در اثبات حقانیت خود در جمع مردم داشت بارها به وجود فاطمه سلام الله علیها مباهات می کرد، به برخی از آنها اشاره می کنیم:
در یک مناظره طولانی با ابوبکر چنین فرمود: تو را به خداوند سوگند می دهم، آیا من آن کسی هستم که رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا برگزیده و دخترش فاطمه علیها السلام را به همسریم درآورده و فرمود: «خداوند او را در آسمان به همسری تو درآورد» یا تو هستی؟
پاسخ داد: بلکه تو هستی. (17)
حضرت فرمود: شما را به خدا سوگند می دهم! آیا در بین شما غیر از من کسی هست که همسرش بانوی زنان جهانیان باشد؟ گفتند: نه. (18)
در ضمن پاسخ نامه معاویه چنین نوشت: بهترین زنان جهانیان از ماست و حمالة الحطب (ام جمیل عمه معاویه و همسر ابولهب) از شماست. (19)
در جای دیگر می فرماید: دختر حضرت محمد، زوجه و همسر من است که گوشت او با خون و گوشت من در هم آمیخته است. نوادگان حضرت احمد، فرزندان من از فاطمه هستند، کدام یک از شما بهره و سهمی هم چون من دارا هستید.
این اشعار را حضرت علی علیه السلام در پاسخ معاویه مرقوم داشت، در آن نامه که معاویه فضائل خود را بدینگونه بر شمرده بود که: من دارای فضائلی می باشم، پدرم در دوران جاهلیت سیادت و آقایی داشت و من خود در اسلام به پادشاهی رسیدم، رسول خدا داماد ما بود و من دایی مؤمنین و کاتب وحی می باشم.
حضرت در پاسخ او نوشت: پسر هند جگر خوار با فضائل و برتریهایش بر من شوریده است،
محمد النبی اخی و صنوی- و حمزة سید الشهداء عمی
و جعفر الذی یصخی و یمسی- یطیر مع الملائکه ابن امی
و بنت محمد سکنی و عرسی- منوط لحمها بدمی و لحمی
و سبط احمد والدای منها - فایکم له سهم کسهمی
بعد از آنکه نامه حضرت به معاویه رسید و آن را خواند، دستور داد این نامه را از اهالی شام پنهان کنند تا طرفدار حضرت علی نشوند. (20)