او در اندیشه و نظرگاه چهارمین امام نور که به حق، زینت و زیور عبادتگران و پرستش کنندگان است بسیار پرشکوه و تماشایی است؛ به گونه ای که آن حضرت در جریان اسارت خاندان پیامبر، پس از شهادت حسین علیه السلام و یارانش، همه جا به یاد و نام افتخارآفرین فاطمه سلام الله علیها می بالد و از او درس فداکاری و پیکار با آفت انحصار و خودکامگی می آموزد و درس شکیبایی قهرمانانه و روشنگری دلیرانه می گیرد و در برابر بارگاه ستم اموی و زیر برق سرنیزه های دژخیمان و جلادان بی رحم استبداد، آنگاه که ندای آزادی و عدالت خواهی و ستم ستیزی را طنین افکن می سازد، می خروشد که: هان ای مردم! من فرزند فاطمه زهرا، ریحانه ارجمند پیامبر خدا هستم.
«انا ابن فاطمة الزهرا، انا ابن سیدة النساء...» (14)
(14) بحارالانوار، ج45، ص137؛ احتجاج طبرسی، ج2، ص132.