هشتمین امام نور، حضرت رضا علیه السلام، بسان دیگر پیشوایان نور، فراتر و بالاتر از آنچه تصور گردد، مام ارجمندش، فاطمه سلام الله علیها را گرامی می داشت و به راه و رسم الهام بخش او بها می داد؛ درست همان گونه که پیامبر به او بها می داد و او را در شرایط گوناگون و موقعیت های مختلف و در برابر چهره ها و شخصیت های متنوع و مردم کوچه و بازار ارج می نهاد و مقام والایش را به عصرها و نسل ها به عنوان میزان و معیاری که حق و باطل و درست و نادرست بر پایه شخصیت او سنجیده می شود، خاطر نشان می ساخت.

آری، او در نظرگاه آن حضرت، نهال هماره سرسبز رسالت، شکوفه پرطراوت و دل انگیز امامت، ابعاد مجسم دین خدا، بهاران نماز و نیایش، زیباترین روح پرستش، سمبل ارزش ها و قداست ها، فروزشگاه تابناک حق طلبی ها و حق شناسی ها، همتای بی نظیر امیر والایی ها، و مام ارجمند امامان نور است و می توان چشم انداز ژرفی را که اسلام در حقوق و روابط و وظایف زن مقرر فرموده و میزان و چگونگی نقش او را در ساختار جامعه و تمدن مشخص ساخته است، همه را در رفتار و کردار آن دخت بهشت و حوریه انسانی نگریست و به مردم ارائه کرد.

از آن حضرت آورده اند که ضمن بیانی طولانی در موقعیت والای معنوی فاطمه سلام الله علیها و تدبیر شگرف خدا در آفرینش او، از بیان پیامبر فرمود:

«ففاطمة حوراء انسیة، فکلما اشتقت الی رائحة الجنة شممت رائحة ابنتی فاطمة»؛

فاطمه حوریه ای است در سیمای انسان؛ و من هر گاه در شور و شوق بهشت می شوم، دخترم، فاطمه، را می بویم و به خلق و خو و جمال و کمال بهشتی او می نگرم.