عظمت و بزرگواری خدیجه آن قدر زیاد است که در این مختصر نمی گنجد و قلمها از ترسیم آن همه فداکاری و ایثار که به وسعت رضای الهی است، عاجز و ناتوانند. اینک به نقل چند حدیث در شرافت و مجد و عظمت آن مخدره بسنده می کنیم:
عایشه می گوید: من در مورد زنان پیامبر صلی اللَّه علیه و آله به هیچ یک به اندازه خدیجه حساس نبودم، چرا که رسول خدا مرتب از او تعریف می کرد اگرچه من هرگز او را ندیده بودم. (19) .
علی علیه السلام نقل می کنند: روزی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله در کنار همسرانش به یاد خدیجه گریه کرد. عایشه گفت: چه خبر است که برای پیرزنی از قبیله بنی اسد، این همه گریه می
کنی؟! رسول خدا در جواب گفت: شما آن وقت که مرا تکذیب می کردید و کافر بودید او ایمان آورده و تصدیقم کرد و هیچ یک از شما فرزندی نیاوردید، او فرزندانی آورد. (20) .
عن رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله: «یا خدیجة! ان اللَّه عزوجل لیباهی بک کرام ملائکته کل یوم مرارا». (21) .
رسول خدا خطاب به حضرت خدیجه فرمودند: ای خدیجه! خداوند هر روز چندین بار در مورد تو به ملائکه اش مباهات می کند.
قال رسول اللَّه: قال جبرئیل: «هذه خدیجة... فاقرا علیهاالسلام من ربها و منی و بشرها ببیت فی الجنة». (22) .
پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله از جبرئیل نقل می کند که اظهار داشت: سلام خدا و مرا به خدیجه ابلاغ کن و او را به بهشت جاویدان مژده ده.
این احادیث که از میان صدها حدیث در فضائل بانوی نخست اسلام انتخاب شده، می رساند که آن حضرت آن چنان در پیشگاه الهی مورد توجه بوده است که پروردگار عالم به او سلام و درود می
فرستد و بهشت را بر او وعده می دهد و هر روز در مورد وی بر ملائکه اش مباهات می کند و آن چنان زن فداکار و دلسوز بوده است، که رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله پس از گذشت سالها از
وفات او، هرگز او را فراموش نکرد و در فراق او می گریست و او را جزو چهار زن برتر جهان به حساب می آورد.
چنانچه در صحیح مسلم و بخاری نیز آمده است، رسول خدا پس از مرگ خدیجه گاه گاه در احسان خدیجه قربانی می کرد و گوشت آن را به خانه دوستان خدیجه می فرستاد. (23) .
حضرت فاطمه علیهاالسلام مفتخر است به وجود مادر بسیار بزرگواری چون حضرت خدیجه که در عالم وجود، نظیری جز فاطمه علیهاالسلام ندارد و آن چنان دارای عظمت است که خداوند به
وجود او بر ملائکه اش مباهات کند.