امام سجاد علیه السلام فرموده اند:

« و اما حق الصغیر فرحمته و تثقیفه و تعلیمه و العفو عنه و الستر علیه و الرفق به و المعونة له و الستر علی جرائر حداثته فانه سبب للتوبة و المداراة له و ترک مما حکته فان ذلک ادنی لرشده »

و اما حق کودک، مهرورزیدن به او ، پرورش و آموزش وی و گذشت و پرده پوشی از خطاهای کودکانه وی و نرمش و کمک کردن به اوست، زیرا سبب توبه ، مدارا و تحریک نکردن او و نیز کوتاهترین راه برای رشد او است.

رساله حقوق امام سجاد علیه السلام

امام علی علیه السلام فرموده اند:

« کثرة التقریع توغر القلوب و توحش الاصحاب »

ملامت زیاد به خصوص در ملاعام باعث می شود تا دل ها به کینه مبتلا شوند و دوستان از انسان فرار کنند.

تصنیف غررالحکم، ص 479/ حدیث 11006 به نقل از رساله حقوق امام سجاد علیه السلام شرح نراقی

رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند:

« ادبوا اولادکم علی حبی و حب اهل بیتی و القرآن »

فرزندانتان را با محبت من و محبت خاندان من و محبت قرآن تربیت و تادیب کنید.

احقاق الحق/ ج 18 / ص 498

رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند:

« رحم الله عبدا اعان ولده علی بره بالاحسان الیه و التالف له و تعلیمه و تادیبه»

رحمت خداوند بر بنده ای که در راه نیکی و نیکوکاری به فرزندش کمک کند، به او احسان کند. و چون چون کودکی رفیق دوران کودکی او باشد و او را عالم و مودب بار آورد.

مستدرک الوسائل / ج 2 / ص 262 به نقل از رساله حقوق امام سجاد علیه السلام شرح نراقی

نظر به اهمیت مساله ی تربیت کودک , حضرت سجاد ( ع ) در " صحیفه سجادیه " از خداوند تبارک و تعالی در این امر مهم کمک می طلبد و می فرماید :

" واعنی علی تربیتهم و تادیبهم و برهم"

" بار خدایا مرا در تربیت و ادب و نیکو کاری فرزاندانم یاری و مدد نما ."

صحیفه سجادیه، دعای 25

امام سجاد(ع)فرمود: من به‏بیمارى شدیدى مبتلا شدم. پدرم بربالینم آمد و فرمود: ماتشتهى؟ فقلت: اشتهى ان اکون ممن لااقترح على الله ربى‏مایدبره‏لى، فقال لى: احسنت ضاهیت ابراهیم الخلیل صلوات الله علیه حیث قال‏جبرئیل(ع): هل من حاجه؟ فقال: لا اقترح على ربى بل حسبى‏الله و نعم الوکیل.» ⁽⁴⁾

چه خواسته‏اى دارى؟ عرض کردم: دوست دارم از کسانى باشم که‏درباره آنچه خداوند برایم تدبیر کرده، نپرسم. پدرم در مقابل‏این جمله به من آفرین گفت و فرمود: تو مانند ابراهیم خلیلى; به‏هنگام گرفتارى جبرئیل نزدش آمد و پرسید: از ما کمک مى‏خواهى؟ اودر جواب فرمود:(درباره آنچه پیش آمده)از خداوند سؤال نمى‏کنم. خداوند مرا کافى است و او بهترین وکیل است.

بحار الانوار، ج 46، ص 67، ح 34.

از امام صادق(ع) روایت شده است:

الغلام یلعب سبع سنین و یتعلم الکتاب سبع سنین و یتعلم الحلال و الحرام سبع سنین؛

فرزند پسر هفت سال بازى مى‏کند و هفت سال قرآن مى‏آموزد و هفت سال حلال و حرام را یاد مى‏گیرد.

المحجة البیضاء، ج ۳، ص ۱۲۱.

امام کاظم علیه‏السلام مى‏فرماید:

"اَوَّلُ مَا یَبَرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ اَنْ یُسَمِّیهِ بِأِسمٍ حَسَنٍ فَلیُحَسِّن اَحَدُکُمُ اسْمَ وَلَدِهِ"؛
نخستین کار نیکى که شخص براى فرزندش انجام مى‏دهد این ‏است که نام نیکو بر او بگذارد. پس شایسته است هر یک از شما نام فرزند خود را نیکو قرار دهد

وسائل الشیعة ، ج15، ص122؛ فروع کافى، ج2، ص86. به نقل از مرکز نشر اعتقادات

* همچنین آمده است که امیرالمؤمنین علیه‏السلام، با این ‏که نام مادر و همسرشان فاطمه علیهاالسلام بود، نام یکى از دختران خود را نیز فاطمه نهادند.( الارشاد، ج1، ص215.) و نیز نگاشته‏اند شدت علاقه به حضرت زهرا علیهاالسلام در اهل‌بیت علیهم‏السلام به گونه‏اى بود که امام کاظم علیه‏السلام نام چهار دختر خود را فاطمه گذاشتند؛ فاطمه کبرى، فاطمه وسطى، فاطمه صغرى، فاطمه اخرى که به فواطم اربعه شهرت یافتند.( الارشاد، ج2، ص344؛ بحارالانوار، ج48، ص317؛ تذکرة‏الخواص، ص351.) این ویژگى در خانواده امام حسین علیه‏السلام نیز دیده مى‏شود و فاطمه کبرى و فاطمه صغرى از دختران او به شمار مى‏روند.( تذکرة الخواص، ص278.) این در حالى است که فضاى سرکوب شیعیان، بر جامعه حاکم شده بود و رعب و وحشت بر سر آنان که نام فرزندان خود را على و فاطمه مى‏نهادند، سایه افکنده بود.
امام حسین علیه‏السلام نیز در آن فضاى تهدید و ارعاب، دست به مبارزه‏اى آشکار زده و با این نام‏گذارى به پاسداشت جایگاه و احترام این دو دُردانه آفرینش بر مى‏خیزند.