کوثر مصادیقى دارد که یکى از مصداق هاى بارز آن حضرت زهرا علیها السلام مى باشند. مصداق دیگر آن حوض پیامبر در قیامت است که حضرت على علیه السلام ساقى آن مى باشند. در این نگاه بین دو مصداق کوثر نوعى تفکیک شده است. از همین رو لازم نیست حتما رابطه اى بین سقایت حضرت على علیه السلام و کوثر بودن حضرت فاطمه علیها السلام باشد.

نگرش دیگر عدم تفکیک بین آن دو است، به این معنا که کوثر در قیامت وجه دیگرى از کوثر در دنیا است. بنابراین همانطور که ورود به بهشت بدون نوشیدن جام کوثر ممکن نیست، در این دنیا نیز بدون پیمودن راه آن حضرت و تحصیل رضایت ایشان راهى به سوى بهشت نمى گشاید، و سقایت؛ یعنى، نوشیدن آب گواراى هدایت کوثر فاطمى از طریق ولایت علوى؛

زیرا:

بهشت رفتن بدون رضاى خدا ممکن نیست.

بر حسب روایات رسیده از پیامبر اکرم (ص) خداوند به رضاى فاطمه خشنود و به غضب وى خشمگین مى گردد.

رضایت فاطمه به پذیرش ولایت على علیه السلام است و غضب او به پشت کردن از مسیر ولایت.

در نتیجه تبلور کوثر فاطمى همان ولایت علوى است و هر کس با پذیرش ولایت امیرالمؤمنین به دست ایشان از کوثر فاطمى (همان جهت مورد رضاى خداوند) سیراب شود، بهشتى خواهد بود.