به گزارش بهشت ارغوان به نقل از سایت رهروان ولایت ، متأسفانه چند روز پیش، اخباری مبنی بر هتک حرمت و تخریب مرقد مطهر حجر بن عدی از صحابی پیامبر صلی الله علیه وآله و یاران باوفای امیرمؤمنین علیه‏ السلام در رسانه ها منتشر شد.

همو که هنگام شهادت بانگ بر آورد: «لَا تُطْلِقُوا عَنِّی حَدِیداً وَ لَاتَغْسِلُوا عَنِّی دَمَاً وَ ادْفِنُونِی فِی ثِیابِی، فَإِنِّی لاقٍ مُعاوِیَةَ بِالْجادَّةِ وَ إِنِّی مُخاصِمٌ؛ غل و زنجیر را از دست و پایم باز نکنید و خونم را نشویید و مرا در پیراهنم دفن کنید! چرا که مى‏‌خواهم به این صورت معاویه را در قیامت براى دادخواهى در پیشگاه خدا دیدار کنم».(1)

این بیان ، حاکی از اوج معرفت و بینش این بزرگوار و روحیه حماسی او در برابر ظلم و بیدادگری و دفاع از حق و حقیقت بود.

در روایتی از امام حسین علیه السلام نقل شده که در نامه ای به معاویه، توصیف این مرد بزرگ کرده و مى‏‌فرماید:«أَلَسْتَ قَاتِلَ حُجْرٍ، وَ أَصْحابَهُ الْعابِدِینَ الُمخْبِتِینَ، الَّذِینَ کَانُوا یَسْتَفْظِعُونَ الْبِدَعَ، وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ، فَقَتَلْتَهُمْ ظُلْماً وَ عُدْواناً، مِنْ بَعْدِ ما أَعْطَیْتَهُمُ الْمَواثِیقَ الْغَلِیظَةَ، وَ الْعُهُودِ الْمُؤَکَّدَةَ، جُرْأَةً عَلَى اللَّهِ وَاسْتِخْفَافاً بِعَهْدِهِ؛ (اى معاویه!) آیا تو همان نیستى که حجر و یارانش را که عابد و در برابر خدا متواضع بودند، به قتل رساندى؟ آنان که از بدعت‏‌ها بیزار بودند؛ امر به معروف و نهى از منکر مى‌‏کردند؛ ولى تو آنان را از روى ستم و عداوت- پس از پیمان‏‌هاى محکم (در عدم تعرّض به آنان)- کشتى و این عمل را از روى‏ نافرمانى در برابر خداوند و سبک شمردن پیمان او انجام دادى».(2)

در این روایت، حجر بن عدی از مصادیق افراد متواضع و بندگان حقیقی خداوند شمرده شده که حضرت سید الشهداء برای آنها اوصافی برمی شمرند:

1.  بیزاری از بدعت: در روایت نبوی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند:إذا ظَهَرَتِ البِدَعُ فی اُمَّتی فَلیُظهِرِ العالِمُ عِلمَهُ ، فَمَن لَم یَفعَل فَعَلَیهِ لَعنَةُ اللَّهِ؛ هر گاه بدعت‏ها در میان امتم پدیدار شوند، بر عالم است که علم خود را آشکار سازد،هر کس چنین نکند، لعنت خدا بر او باد.(3) و افرادی همچون حجر از آن دسته بودند که در برابر بدعت‌های اموی سکوت نکرده و با آشکار سازی علم خود، حقیقت را بیان کردند.

2. امر به معروف و نهی از منکر: به فرموده امیرمؤمنان حضرت علی علیه‏ السلام: ما أعمالُ البِرِّ کُلِّها والجِهادُفی سَبیلِ اللّه عِندَ الأمرِ بِالمَعروفِ والنَّهیِ عَنِ المُنکَرِ، إلاّ کَنَفثَةٍ فی بَحرٍ لُجِّیٍّ. همه کارهاى خوب و جهاد در راه خدا ، در مقایسه با امر به معروف و نهى از منکر چیزى نیست، مگر همچون آب دهانى که در دریایى پهناور انداخته شود!.(4)  البته آیات و روایات در خصوص امر به معروف و نهی از منکر بیش از آن است که در این مختصر بیان شود.

نقل شده که در لحظات پایانی عمر خویش، حجر فرصت طلبید تا نمازی بخواند، فرصت داده شد و نمازی خواند بسیار کامل و با حال خضوع و وصف‌ناپذیر و پس از پایان نماز گفت: بیم آن داشتم اگر بیش از این طول دهم گمان کنید که از ترس مرگ است، لذا این نماز آخر را بسیار کوتاه خواندم.

درود خداوند بر او ، روزی که زاده شد و روزی که می میرد و روزی که دیگر بار زنده برانگیخته می شود.(5)

پی نوشت:

1. کنز العمال ج 11 ص 353 حدیث 31724.

2. الامامة و السیاسة ج1 ص 203 ؛ بحارالانوار ج 44 ص 213.

3. اصول کافى،ج 1ص 54.

4. نهج البلاغة، حکمت 374.

5. وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا. سوره مریم آیه 15.