امام علی علیه السلام

هر کس شرایط بندگی خدا به جای آورد سزاوار آزادگی می شود و هر کس در عمل به شرایط آزادگی کوتاهی کند به بندگی غیر خدا مبتلا می شود

غرر الحکم 5/314/8529 و 8530

امام على علیه‏السلام :

حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَى الْعِیالِ؛
خوش اخلاقى در سه چیز است: دورى کردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسایش و رفاه براى خانواده.

بحارالأنوار، ج 71، ص 394، ح 63

امام على علیه السلام :

اَلزُّهدُ فِى الدُّنیا الراحَةُ العُظمى؛

بى‏رغبتى به دنیا، بزرگ‏ترین آسایش است.

غررالحکم، ح 1316

امام على علیه‏السلام :

تَوَقُّعُ الْفَرَجِ اِحدَى الرّاحَتَیْنِ؛

انتظار گشایش، یکى از دو آسایش است.

غررالحکم، ح 4578

امام على علیه‏السلام :

مَنْ وَثِقَ بِاَنَّ ما قَدَّرَ اللّه‏ُ لَهُ لَنْ یَفوتَهُ اسْتَراحَ قَلْبُهُ؛

هر کس اطمینان داشته باشد که آنچه خداوند برایش تقدیر کرده است به او مى‏رسد، دلش آرام مى‏گیرد.

غررالحکم، ح 8763

امام على علیه‏السلام :

حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّینِ؛

خوش‏گمانى، مایه آسایش قلب و سلامت دین است.

غررالحکم، ح 4816

امام على علیه‏السلام :

اَهْنَى الْعَیْشِ اطِّراحُ الْکُلَفِ؛

گواراترین زندگى، رها کردن تکلّف‏ها (تجمّلات) است.

غررالحکم، ح 2964

امام على علیه‏السلام :

تَغَرَّبْ عَنِ الأَْوْطانِ فى طَـلَبِ الْعُلا وَسافِرْ فَفِى الأَْسْفارِ خَمْسُ فَوائِدَ تَفَرُّجُ هَمٍّ وَاکْتِسابُ مَعیشَةٍ وَعِلْمٌ وَآدابٌ وصُحْبَةُ ماجِدٍ؛

براى کسب بلند مرتبگى از وطن خود دور شو و سفر کن که در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزى و دانش و آداب زندگى، و هم‏نشینى با بزرگواران.

مستدرک الوسائل، ج 8، ص 115، ح 9199

 امام على علیه‏السلام :

اَصْلُ الْعَقْلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ؛

ریشه عقل، قدرت است و میوه آن شادى.

بحارالأنوار، ج 78، ص 7، ح 59

امام على علیه‏السلام :

مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ؛

هر کس چشم خود را [از نامحرم] فرو بندد، قلبش راحت مى‏شود.

غررالحکم، ح 9122