در انس و رابطه عاطفیش با پدر کار به جائی رسید که او را مادر پدر می خواندند (امّ ابیها). او دید که در مسجد الحرام به دستور ابوجهل فضولات را بر دوش ایشان ریختند دوید و خود را به پدر رساند و با دستهای کوچک خود آن را پاک کرد. (1)

رفتارش با پدر رفتاری نوازشگرانه و مادرانه بود. گاهی گرد و غبار از سر و رویش پاک می کرد و طبیعی است که دختری این چنین، بیش از پیش محبوب پدر باشد.رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله او را دوست می داشت و بخاطر چنین صفایش او را دوست تر می داشت.

به هنگامی که آیه «وَ اَزْواجُکُم امهاتُکمّ» آمد و زنان پیامبر لقب ام المؤمنین یافتند پیامبر به فاطمه علیها السلام فرمود اگر آنها مادر مؤمنین شدند تو مادر منی. برخی از روایات ما می گویند که لقب ام ابیها برای فاطمه علیها السلام در این رابطه بود. (2)