حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام فرمود: پیغمبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله در آخرین شب زندگی، علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را دعوت نمود و درب خانه را بست و با آنان خلوت کرد. فاطمه را به نزد خویش خواند و مدت زیادی در گوشش سخن گفت. چون مذاکره آنان به طول انجامید علی و حسن و حسین علیهم السلام خارج شدند و دم درب ایستادند. مردم، پشت در ایستاده بودند، زنان پیغمبر به علی و حسن و حسین نگاه می کردند. عایشه به علی علیه السلام عرض کرد: چرا پیغمبر در این هنگام تو را بیرون کرد و با فاطمه خلوت نمود؟.

فرمود: می دانم پیغمبر به چه منظوری با دخترش خلوت کرده و چه رازی به او می گوید. او درباره کارهای تو و پدرت و رفقایش صحبت می کند. عایشه ساکت شد.

حضرت علی می فرماید: طولی نکشید که فاطمه علیها السلام مرا صدا زد. وقتی داخل شدم دیدم حال رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله بسیار خطرناک است، نتوانستم از گریه خودداری نمایم، فرمود: یا علی! چرا گریه می کنی؟ هنگام فراق و جدایی فرارسیده، تو را به خدا می سپارم، و به سوی پروردگار جهان می شتابم، گریه و غم و اندوه من برای تو و دخترم زهراست. زیرا مردم تصمیم گرفته اند حقوق شما را پایمال نمایند و بر شما ستم کنند. شما را به خدا می سپارم، خدا هم ودیعه مرا پذیرفته است. یا علی! اسراری را به فاطمه گفتم او هم به تو خواهد گفت، به دستورات من عمل کن و بدان که فاطمه راستگو است....(9)

زندگی زهرا علیها السلام بهترین گواه بر صداقت و راستگویی اوست. دوست و دشمن بر این معنی هم عقیده اند.

«قالت عائشة: ما رأیت احدا کان اصدق لهجة منها الا ان یکون الذی والدها»؛ (1) .

عایشه می گوید: هیچ کس را راستگوتر از زهرا نیافتم، مگر تنها پدرش را.

و هنگامی که واقعه ای بین عایشه و فاطمه علیها السلام پیش آمده بود خود عایشه می گوید: «ای رسول خدا! از فاطمه بپرس که او هرگز دروغ نمی گوید». (2) .

از همین روست که نامش را صدیقه نامیدند. یعنی بسیار راستگو و کسی که هرگز دروغ نگفته است. البته صدیق معنای وسیع تر از این دارد و به کسی که نیت و قول و عملش با هم تطابق دارند گفته می شود و به راستی که زهرا علیها السلام همین گونه بود و کامل ترین مصداق آن.

رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام می گوید: ای علی! به تو سه چیز داده شده که به هیچ کس حتی به من هم داده نشده. پدر زنی هم چون من و همسری صدیقه و فرزندانی هم چون حسن و حسین، ولی با این همه، شما از من هستید و من از شما. (3) .

امام صادق علیه السلام نیز هر گاه از فاطمه علیها السلام یاد می کرد با عنوان صدیقة الکبری یاد می کرد (4) و می گفت: صدیقه را جز صدیق غسل نمی دهد (5) و امام موسی بن جعفر علیهما السلام هم با عنوان صدیقه شهیده از فاطمه علیها السلام یاد می کرد. (6) .

رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز با عنوان صادقه و صدوقه از دختر خود نام می برد. (7) .

خدا نیز آنجا که فاطمه علیها السلام برای لباس عید به حسنین علیهما السلام وعده ای می دهد و إن شاء الله می گوید تا آنها را آرام کند، به وعده او عمل می کند و برای حسنین علیهما السلام لباسی از بهشت می فرستد تا فاطمه همیشه صدیقه باشد. (8) .