سیوطی در مسند می نویسد:

«إن فاطمة و علیا و الحسن و الحسین فی حظیرة القدس فی قبة بیضاء سقفها عرش الرحمن»؛ (11)

فاطمه و علی و حسن و حسین در جایگاهی بهشتی به نام «حظیرة القدس» در زیر گنبدی سفید به سرمی برند که سقف آن عرش پروردگار است.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در قیامت، جایگاه من و علی و فاطمه و حسن و حسین سرایی زیر عرش پروردگار است. (12)

نویسنده خصایص فاطمه، ضمن بیانی مفصل درباره حظیرة القدس، می نویسد: والاترین جایگاه ها در بهشت حظیرة القدس است. (13)

جابر بن عبدالله انصاری از قول علی علیه السلام نقل می کند که: حضرت فاطمه علیها السلام از رسول خدا پرسید: ای پدر! در روز توقفگاه بزرگ! روز قیامت شما را کجا ملاقات کنم؟ حضرت فرمود: ای فاطمه! کنار در بهشت در حالی که پرچم الحمدلله با من است و نزد پروردگارم امت خود را شفاعت می کنم. عرض کرد: پدرم! اگر آنجا ملاقاتت نکردم؟ فرمود: مرا بر حوض کوثر ملاقات کن، در حالی که به امتم آب می دهم. عرض کرد: اگر آنجا ملاقاتت نکردم؟ فرمود: مرا به صراط ملاقات کن؛ در حالی که ایستاده ام و می گویم: پروردگار! امت مرا سالم نگه دار. عرض کرد: اگر آنجا ملاقاتت نکردم؟ فرمود: مرا نزد میزان ملاقات کن، در حالی که می گویم: پروردگار! امت مرا سلامت نگه دار. عرض کرد: اگر آنجا ملاقات نکردم؟ حضرت فرمود: مرا بر کنار جهنم ملاقات کن، در حالی که امتم را از شعله و زبانه های آتش منع می کنم، پس فاطمه علیها السلام با شنیدن این جمله خوشحال شد. (14)

رسول خدا فرمود:

«إن فی الجنة درجة تدعی الوسیلة فاذا سألتم اللَّه فاسألوا لی الوسیلة». قالوا یا رسول اللَّه من یسکن معک فیها؟ قال: «علی علیه السلام و فاطمة علیها السلام و الحسن علیه السلام و الحسین علیه السلام»؛ (8)

در بهشت درجه ای به نام وسیله است. هرگاه خواستید هنگام دعا، چیزی برایم بخواهید، مقام وسیله را از خداوند خواستار شوید.

گفتند: یا رسول اللَّه! چه کسانی در این درجه (مخصوص) با شما همنشین خواهند بود؟

فرمود: علی علیه السلام، فاطمه علیها السلام، حسن علیه السلام و حسین علیه السلام.

علامه امینی(9) می نویسد: از مناقب حضرت زهرا علیها السلام همراه بودن او با پدر و همسر و فرزندانش در درجه وسیله است. آن جا پایتخت عظمت حضرت حق، تبارک و تعالی است و جز پنج تن هیچ کس از انبیا و اولیا و مرسلین و صالحان و فرشتگان مقرّب کسی بدان راه نمی یابد. (10)

(7) مطفّفین، 25- 28.

حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم حکایت فرماید:

آن هنگام که صحرای محشر بر پا شود و خداوند تمامی بندگانش را زنده احضار نماید، صدائی به گوش همگان خواهد رسید که: ای جماعت! چشم های خود را ببندید و سرهای خود را به زیر افکنید، چون که فاطمه دختر محمّد صلی اللّه علیه و آله می خواهد از پل صراط عبور نماید.

پس همگان چشم های خود را می بندند و حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها در حالی که هفتاد هزار فرشته او را مشایعت و همراهی می کنند، وارد می شود و در یکی از موقف های مهمّ محشر توقّف می فرماید.

پس از آن پیراهن به خون آغشته حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام را در دست گرفته و به محضر ربوبی پروردگار عرضه می دارد: پروردگارا! این پیراهن فرزندم، حسین می باشد، تو خود آگاهی که با فرزندم چگونه رفتار کردند.

در این هنگام، صدائی از طرف خداوند متعال می رسد: ای فاطمه! هر خواسته و تقاضائی داری بگو، که برآورده خواهد شد.

و حضرت زهرا سلام اللّه علیها اظهار دارد: خدایا! انتقام مرا از قاتلین فرزندم حسین، بگیر.

پس شعله ای مهیب از آتش بر پا شود و زبانه کشان یکایک قاتلین امام حسین علیه السلام را فرو بلعد، همان طوری که پرنده ای که دانه از زمین برچیند.

و سپس به عمق دوزخ برگردد و تمامی آن افرادِ ظالم، به عذاب های دردناک مجازات و عقاب خواهند شد.

بعد از آن، فاطمه زهرا سلام اللّه علیها به سوی بهشت حرکت می نماید و در حالی که ذریه و دوستان و علاقه مندانش همراه او می باشند، وارد بهشت خواهند شد؛ و از انواع برکات و نعمت های آن بهره مند می گردند.(3)

پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمود: آنگاه که خداوند دستور داد که فاطمه علیها السلام را به علی تزویج کنم و من این کار را انجام دادم، جبرئیل به من گفت: خداوند بهشتی از مروارید آفریده که بین هر ستون تا ستون دیگر مرواریدی آراسته به یاقوت با طلاست و سقفهای آن از زبرجد سبز است، و طاقهایی در آن قرار داده شده که از مروارید آراسته به یاقوت است.

غرفه و اتاقهای آن خشتی از طلا و خشتی از نقره و خشتی از یاقوت و خشتی از زبرجد است. خداوند چشمه هایی در آن قرار داده که از اطراف غرفه ها می جوشد و نهرها اطراف آن را گرفته، و روی نهرها قبه هایی از دُر گذاشته که با زنجیرهای طلا به هم متصل است، و اطراف آن را درختان گوناگون احاطه کرده است.

بر روی هر شاخه قبه ای بنا شده است. در هر قبه ای تختی از دُر سفید که پوشش آن از سندس و استبرق است پوشیده شده، و زمین آن با زعفران فرش شده، و مشک و عنبر پاشیده شده است.

در هر قبه حوریه ای است، و هر قبه هزار در دارد. بر هر دری دو دختر خدمتکار و دو درخت، و هر قبه فرش شده و اطراف آن نوشته ای از آیة الکرسی است.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: گفتم: یا جبرئیل! خداوند این بهشت را برای چه کسی بنا کرده است؟ گفت: آن را برای علی بن ابی طالب و دخترت فاطمه بنا کرده، و این غیر از آن بهشتی است که دارند. این تحفه ای است که خداوند به آنان داده، تا به خاطر آن چشم تو یا رسول الله روشن شود. (6)

حضرت علی علیه السلام چنین فرمودند:

شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: فاطمه سلام الله علیها را فاطمه نامیده اند، زیرا که خدای تبارک و تعالی وی و فرزندانش را از آتش باز داشته و برکنار داشته است، البته آن فرزندانی از ایشان که خدا را ملاقات کنند در حالی که ایمان به پروردگار داشته و به آنچه که بر من نازل گردیده اعتقاد داشته باشند. (1)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

در آن هنگام که بهشتیان در بهشت برخودار از نعمت و دوزخیان در آتش گرفتار عذابند، برای بهشتیان نوری می درخشد، از یکدیگر می پرسند: این نور چیست؟ شاید پروردگار با عزت و اقتدار بر ما توجه فرموده و به ما نظر افکنده است؟! رضوان (فرشته نگهبان بهشت) به آنان می گوید: نه علی علیه السلام با فاطمه علیها السلام مزاحی کرده و او(فاطمه) لبخند زده است، این نور از دندانهای او درخشیده است. (2)