حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام از مادر بزرگوارش حضرت زهراء علیها السلام نقل می کند که مادرم فرمود که رسول خدا به من فرمود: ای فاطمه آیا دعایی به تو بیاموزم که هر کس آن دعا را بخواند مستجاب شود و در خواننده آن زهر و سحر و جادو اثر نکند و شیطان نتواند متعرض او شود و دعایش برنگردد و حوائجی که مایل است خداوند آنها را برآورده سازد همه اش اعم از حوائج دنیوی و یا اخروی انجام گیرد؟ گفتم: آری، ای پدر، به خدا سوگند که این برای من از دنیا و مافیها بهتر است، فرمود: چنین بگو:
«یا اعز مذکور، و اقدمه قدما فی العز و الجبروت، یا رحیم کل مسترحم، و مفزع کل ملهوف الیه، یا راحم کل حزین یشکو بثه و حزنه الیه، یا خیر من سئل المعروف منه و اسرعه اعطاء، یا من یخاف الملائکة المتوقدة بالنور منه.
اسالک بالاسماء التی یدعوک بها حملة عرشک، و من حول عرشک بنورک یسبحون شفقة من خوف عقابک، و بالاسماء التی یدعوک بها جبرئیل و میکائیل و اسرافیل الا اجبتنی، و کشفت یا الهی کربتی، و سترت ذنوبی.
یا من امر بالصیحة فی خلقه، فاذا هم بالساهرة محشورون، و بذلک الاسم الذی احییت به العظام و هی رمیم، احی قلبی، و اشرح صدری، و اصلح شانی.
یا من خص نفسه بالبقاء، و خلق لبریته الموت و الحیاة و الفناء، یا من فعله قول، و قوله امر، و امره ماض علی ما یشاء.
اسالک بالاسم الذی دعاک به خلیلک حین القی فی النار، فدعاک به، فاستجبت له و قلت: (یا نار کونی بردا و سلما علی ابراهیم) (18) ، و بالاسم الذی دعاک به موسی من جانب الطور الایمن، فاستجبت له، و بالاسم الذی خلقت به عیسی من روح القدس.
و بالاسم الذی وهبت به لزکریا یحیی، و بالاسم الذی کشفت به عن ایوب الضر، و بالاسم الذی تبت به علی داود، و سخرت به لسلیمان الریح تجری بامره، و الشیاطین، و علمته منطق الطیر.
و بالاسم الذی خلقت به العرش، و بالاسم الذی خلقت به الکرسی، و بالاسم الذی خلقت به الروحانیین، و بالاسم الذی خلقت به الجن و الانس، و بالاسم الذی خلقت به جمیع الخلق.
و بالاسم الذی خلقت به جمیع ما اردت من شی ء، و بالاسم الذی قدرت به علی کل شی ء، اسالک بحق هذه الاسماء، الا ما اعطیتنی، سؤلی و قضیت حوائجی یا کریم». (19)
ای گرامی ترین نامی که یاد شده، و دیرینه ترین نام در عزت و فرمانروایی، ای رحم کننده بر هر که از او طلب رحمت کند، و پناه هر که به او پناهنده شود، ای رحم کننده بر هر محزونی که شکوه و شکایت به سوی او برد، ای بهترین کسی که از او نیکی طلب شده و به سرعت آن را اجابت فرمود، ای کسی که فرشتگان نورانی از او در هراسند!
به حق نامهایی که حاملان عرشت، و آنانکه در اطراف آن قرار دارند، و از هراس عقاب تو تسبیح و تنزیه تو را می گویند، تو را بدان نامها می خوانند، و به حق نامهایی که جبرئیل و میکائیل و اسرافیل تو را بدان نامها می خوانند، از تو می خواهم دعایم را اجابت کنی، و مشکلم را برطرف کرده، و گناهانم را بپوشانی.
ای کسی که فرمان می دهد نفخه صور در میان موجودات دمیده شود، تا آنان در اجتماع بزرگ قیامت گرد هم آیند، و به حق آن نامی که استخوانهای پوسیده را زنده می کنی، از تو می خواهم که قلبم را زنده، سینه ام را گشاده، و امورم را اصلاح فرمایی.
ای کسی که بقا و جاودانگی را ویژه خود قرار داده، و مرگ و زندگی و فنا را برای موجوداتش خلق فرموده، ای کسی که عملش مطابق گفتارش و گفتارش همانند فرمانش، و فرمانش بر هر چه خواهد جاری می باشد.
به حق آن نامی که (حضرت ابراهیم) خلیل تو، آنگاه که در آتش انداخته می شد تو را بدان نام خواند، و تو دعایش را اجابت فرمودی، و گفتی: «ای آتش! بر ابراهیم سرد و سلامت شو»، و به نامی که موسی از کنار طور ایمن تو را بدان نام خواند، و تو او را اجابت فرمودی، و به نامی که عیسی را از روح القدس آفریدی. و به نامی که یحیی را به زکریا بخشیدی، و به نامی که رنج و مشقت را از ایوب مرتفع ساختی، و به نامی که توبه داود را پذیرفتی، و بادها را برای سلیمان مسخر نمودی که به فرمان او به گردش درآیند، همچنین جن را برای او مسخر کردی، و زبان پرندگان را به او آموختی.
و به نامی که عرش را با آن آفریدی، و جهان را به آن خلق فرمودی، و فرشتگان را با آن ایجاد کردی، و جن و انس را با آن خلق کردی، و به نامی که تمامی مخلوقات را پدید آوردی.
و به نامی که آنچه خواستی خلق فرمودی، و به نامی که بر هر چیز قادر شدی، به حق این نامها از تو می خواهم که حاجتم را بر آوری، و خواسته هایم را اجابت فرمایی، ای بخشنده!
(18) انبیاء، 69.
(19) دلائل الامامه، ص 5 و 6.
