از توسلات بسیار مجرب به بی بی دو عالم جملات زیر است که شایسته است با حضور قلب بیان شود:

یا فاطمة الزهراء یا بنت محمد یا قرة عین الرسول یا سیدتنا و مولاتنا انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیهة عند الله اشفعی لنا عندالله

ای فاطمه زهرا ای دخت محمد ای نور دیده پیغمبر خدا ای سیده و مولای ما همه ما رو به تو آورده ایم و به حضرتت متوسل شده و تو را شفیع به درگاه خدا آورده ایم و تو را برای انجام حاجاتمان نزد خدا مقدم داشته ایم ای آبرومند نزد خدا ما را پیش حضرت حق، شفاعت فرما. (19)

شیخ جلیل، حسن بن فضل طبرسی (ره) گوید: نماز یاری جستن از بتول علیها السلام بدین صورت است: دو رکعت نماز می گزاری سپس سر به سجده نهاده یکصد مرتبه می گویی: «یا فاطمه»، آنگاه طرف راست صورتت را بر زمین یا مهر قرار داده همان ذکر را با همان تعداد تکرار می کنی، پس از آن جانب چپ صورت را بر زمین می نهی و ذکر را تکرار می کنی و در آخر الامر سر به سجده قرار داده یکصد و ده بار «یا فاطمه» را تکرار کرده می گویی:

«یا آمنا من کل شی ء و کل شی ء منک خائف حذر، اسالک بامنک من کل شی ء و خوف کل شی ء منک ان تصلی علی محد و آل محمد، و ان تعطینی امانا لنفسی و اهلی و مایل و ولدی حتی لا اخاف احدا، و لا احذر من شی ء ابدا، انک علی کل شی ء قدیر».

ای کسی که از هر چیزی ایمن هستی و هر چیز از تو ترسان و بر حذر است. از تو می خواهم که به امنیت خودت از هر چیز و ترس همه چیز از تو، بر محمد و آلش درود فرستی و به ما امنیت جان و خانواده و مال و فرزندان عطا فرمایی بدان گونه که از کسی نترسیم و از چیزی بر کنار نباشیم که تو بر آنچه خواهی توانایی.(16)

سید بن طاووس حلی (ره) گوید: محمد بن علی حلبی بر امام صادق علیه السلام در روز جمعه داخل شد و به حضرت عرضه داشت: مرا افضل آنچه که در چنین روزی انجام می دهند بیاموزید؟ حضرت فرمود: ای محمد! احدی را بزرگتر و جلیل القدرتر از فاطمه علیها السلام در نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله سراغ ندارم و عملی با فضیلت تر از آنچه که پدرش، محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله بدو آموخت نمی شناسم. آنگاه حضرت افزودند: هر که داخل صبحگاهان جمعه شد پس غسل کند و قدم از قدم بردارد؛ آنگاه چهار رکعت نماز را به دو سلام به جای آورد. بدین صورت که دو رکعت اول بعد از حمد، سوره اخلاص را پنجاه مرتبه و در رکعت دوم پس از سوره فاتحة الکتاب، سوره والعادیات را پنجاه مرتبه و در رکعت سوم پس از سوره حمد، سوره زلزال را پنجاه مرتبه و در رکعت چهارم بعد از حمد، سوره نصر را پنجاه مرتبه که این سوره نصر آخر سوره ایست که نازل شده است تلاوت کند و چون از نماز فارغ شود این دعا را بخواند:

«الهی و سیدی، من تهیا او تعبا او اعد او استعد لوفادة الی مخلوق رجاء رفده و فوائده و نائله و فواضله و جوائزه، فالیک یا الهی کانت تهیئتی و تیعئتی و اعدادی و استعدادی رجاء رفدک و معروفک نائلک و جوائزک، فلا تحرمنی ذلک، یا من لا یخیب علیه مسالة السائل، و لا تنقصه عطیة نائل، فانی لم اتک بعمل صالح قدمته، و لا شفاعة مخلوق رجوته، اتقرب الیک بشفاعة محمد و اهل بیته صلواتک علیهم اجمعین، ارجو عظیم عفوک الذی عفوت به علی الخاطئین عند عکوفهم علی المحارم فلم یمنعک طول عکوفهم علی المحارم ان عدت علیهم بالمغفرة، و انت سیدی العواد بالنعماء، و انا العواد بالخطاء، اسالک بمحمد و آله الطاهرین ان تغفرلی الذنب العظیم، فانه لا یغفر ذنبی العظیم الا العظیم، یا عظیم یا عظیم یا عظیم یا عظیم یا عظیم یا عظیم یا عظیم».

ای مبعودم و ای آقایم! هر کسی مهیا و مجهز و آماده و توشه بر گرفته است، تا به امید صله و عطا و بهره و عطیه و بخشش و جایزه ای نزد مخلوقی برود. پس مهیا شدنم، و مجهز بودنم، و آمادگیم، و توشه برگرفتنم، به امید بهره هایت و نیکی شناخته شده ات، و عطیه مطلوبت و جایزه هایت، به سوی توست، ای معبودم! پس ای آنکه درخواستِ درخواست کننده ای نزد او ضایع نشد، و بخشش خواهنده ای در او کاستی پدید نیاورد، مرا محروم مفرما، چرا که من با عمل صالحی که قبلا انجام داده ام، و یا شفاعت مخلوقی که امید بدو بسته ام، و تقرب بدو جسته ام، نزد تو نیامده ام، جز به شفاعت محمد و خاندانش که درود تو بر او و خاندان پاکش باد. به درگاه تو آمده ام، و امیدوار به عفو و بخشش بزرگیت، که بر خطاکارانی که محرمات تو را انجام داده اند، وعده داده ای می باشم. آنگونه که پافشاری طولانی آنان در انجام امور حرام، تو را از بخشش و جود به آنان باز نداشت و تو ای آقای من! بسیار نعمت دهنده ای و من بسیار خطاکارم، به حق محمد و خاندان پاکش از تو می خواهم، که گناه بزرگم را ببخشایی؛ چرا که گناه بزرگ را جز بزرگ نمی بخشد. ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ، ای بزرگ.(17)

امام باقر علیه السلام هر گاه تب طاقتش را می ربود، آب خنکی طلب می کرد و وقتی آب به دستش می رسید و جرعه ای از آن را می نوشید، لحظه ای از نوشیدن بازمی ماند و سپس با صدای بلند تا به حدی که در بیرون خانه نیز شنیده می شد از ته دل مادرش زهرا علیها السلام را صدا می کرد و می فرمود: یا فاطمه بنت محمد "فاطمه ای دختر رسول خدا!" و بدین گونه خود را از سوز تب تشفی می داد و بر خود مرهمی می نهاد و جان و روح خود را با یاد محبوب و توسل به او آرام و عطرآگین می نمود.(14)

امام جواد علیه السلام هر روز هنگام زوال به مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول صلی الله علیه و آله به سراغ خانه ی مادرش زهرا علیها السلام که در همان نزدیکی قبر پیامبر صلی الله علیه و آله است می رفت و کفش ها را درآورده و با نهایت ادب و خضوع، داخل خانه شده و در آنجا نماز و دعا می خواند و دقایقی طولانی به عبادت مشغول می شد. و هرگز دیده نشد به زیارت رسول صلی الله علیه و آله برود و سراغ مادرش را نگیرد. (15)

سید علی بن طاووس گوید:

نماز حضرت فاطمه علیها السلام دو رکعت است که در هر رکعت پس از سوره ی حمد شصت مرتبه سوره قل هو الله احد خوانده می شود. (12)

امام صادق علیه السلام فرماید:

هرگاه مشکل بزرگی بروز کرد دو رکعت نماز به جای می آوری، و این نمازی بوده که حضرت زهرا علیها السلام به جای می آورده، در رکعت اول یک بار حمد و پنجاه بار سوره ی قل هو الله احد خوانده و در رکعت دوم نیز همین طور، و بعد از سلام نماز صد بار بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم صلوات می فرستی.(13)

امام صادق می فرماید: مادرم فاطمه علیها السلام دو رکعت نماز به جای می آورد که جبرئیل، به او آموخته بود، و در رکعت اول آن یک بار سوره حمد و صد بار سوره انا انزلناه فی لیله القدر، و در رکعت دوم نیز یک بار حمد و صد مرتبه سوره قل هو الله احد را قرائت می کرد، سپس بعد از اتمام نماز تسبیح زیر را تلاوت می نمود:

سبحان ذی العز الشامخ المنیف؛ سبحان ذی الجلال الباذخ العظیم، سبحان ذی الملک الفاخر القدیم؛ سبحان من لبس البهجه و الجمال؛ سبحان من تردی بالنور و الوقار؛ سبحان من یری اثر النمل فی الصفا؛ سبحان من یری وقع الطیر فی الهواء؛ سبحان من هو هکذا لا هکذا غیره.

پاک و منزه است خداوندی که دارنده عزت، بلندی مرتبه و مقام رفیع است؛ پاک و منزه است او که دارنده عظمت و بزرگی می باشد؛ پاک و منزه است او که حکومت مطلق جاوید برای اوست؛ پاک و منزه است او که لباس بهجت و زیبایی بر تن کرده؛ پاک و منزه است او که جامه نور و وقار بر تن پوشیده است؛ پاک و منزه است کسی که اثر پای مورچه را بر سنگ صاف می بیند؛ پاک و منزه است خدایی که چگونگی پرواز پرنده را در هوا مشاهده می کند؛ پاک و منزه است خداوندی که این چنین است و کسی چون او نمی باشد.

و بر کسی که این نماز را به جای می آورد لازم است هنگامی که از تسبیح فارغ می شود، دعا کند و حاجت خود را از خداوند بخواهد، و آنگاه به سجده رود و بگوید:

یا من لیس غیره رب یدعی؛ یا من لیس فوقه اله یخشی؛ یا من لیس دونه ملک یتقی، یا من لیس له وزیر یؤتی؛ یا من لیس له حاجب یرشی؛ یا من لیس له بواب یغشی؛ یا من لا یزداد علی کثره السؤال الا کرما و جودا، و علی کثره الذنوب الا عفوا و صفحا؛ صل علی محمد و آل محمد.

ای کسی که غیر او پروردگاری نیست که او را بخوانند؛ ای کسی که به جز او اله و معبودی نیست که از وی ترسیده شود؛ ای کسی که غیر حکومت او حکومتی نیست که از آن پرهیز شود؛ ای کسی که برای او وزیر و معاونی نیست که بخشی از اختیارات خود را به وی تفویض نموده و بنده اش را به درگاه او براند؛ ای کسی که حاجب و دربانی ندارد که لازم باشد به رشوه و جلب رضایت آن حاجب و دربان با او ملاقات شود؛ ای کسی که دربانی ندارد که درها را به روی بندگان ببندد؛ ای کسی که از شدت کرم و جود هرگاه که از او تقاضایی شود اجابت می کند؛ و ای کسی که از بسیاری و شدت عفو و بزرگواری هرگاه که از او طلب مغفرت و بخشش شود می بخشاید؛ پس بر محمد و خاندان محمد درود فرست.

و سپس هر آنچه خواهی از او تقاضا کن.(11)

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به علی علیه السلام و دخترش فاطمه علیها السلام گفت:

دوست دارم به شما دو نفر چیزی را بیاموزم که خداوند آن را بر من تعلیم فرموده: پس بر شماست که به آن مداومت داشته و محافظت کنید.

پس آن دو عرضه داشتند: ای رسول خدا، چنین خواهد بود، پس آن را به ما بیاموز.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر کدام از شما دو رکعت نماز می خوانید و در هر رکعت آن یک بار سوره حمد و سه بار آیة الکرسی و سه بار قل هو الله احد و سه بار آیات آخر سوره حشر را از آیه (لو انزلنا هذا القرءان علی جبل) (9) می خوانید، سپس بعد از نشستن تشهد و سلام می گویید و ثنای خداوند و صلوات بر پیامبر او را به جای می آورید و سپس برای مؤمنین دعا می کنید و در پایان این دعا را می خوانید:

اللهم انی اسئلک بحق کل اسم هو لک یحق علیک فیه اجابه الدعاء اذا دعیت به، و اسئلک بحق کل ذی حق علیک، و اسئلک بحقک علی جمیع ما هو دونک ان تفعل بی کذا و کذا. (10)

خدایا، به حق هر اسمی که تعلق به تو دارد و آنگاه که بدان اسم خوانده شوی اجابت دعا بر تو زیبنده و شایسته می گردد، و به حق هر کسی که حقی بر تو دارد، و نیز به تمام حقی که تو بر بندگان خویش داری تمنا دارم که حاجتها و نیازهای مرا برآورده سازی.

امام صادق علیه السلام فرماید:

هرگاه گرفتاری عظیم و مشکل بزرگی به تو روی آورد دو رکعت نماز بگزار، همان نمازی که حضرت زهرا علیها السلام آن را می خوانده، و آن به این ترتیب است که در رکعت اول و دوم آن یک بار حمد و پنجاه مرتبه قل هو الله احد را می خوانی و پس از نماز بر پیامبر صلوات فرستاده، سپس دستهایت را بلند نموده و این دعا را می خوانی:

اللهم انی اتوجه الیک بهم و اتوسل الیک بحقهم الذی لا یعلم کنهه سواک، و بحق من حقه عندک عظیم، و باسمائک الحسنی، و کلماتک التامات التی امرتنی ان ادعوک بها: و اسئلک باسمک العظیم الذی امرت ابراهیم علیه السلام ان یدعو به الطیر فاجابته، و باسمک العظیم الذی قلت للنار (کونی بردا و سلاما علی ابراهیم) (7) فکانت؛ و باحب اسمائک الیک، و اشرفها عندک، و اعظمها لدیک، و اسرعها اجابه، و انجحها طلبه، و بما انت اهله و مستحقه و مستوجبه. و اتوسل الیک و ارغب الیک و اتصدق منک، و استغفرک، و استمنحک، و اتضرع الیک، و اخضع بین یدیک، و اخشع لک، و اقر لک بسوء صنیعتی، و اتملق و الح علیک.

اسئلک بکتبک التی انزلتها علی انبیائک و رسلک: صلواتک علیهم اجمعین من التوراة و الانجیل و القرآن العظیم من اولها الی آخرها، فان فیها اسمک الاعظم و بما فیها من اسمائک العظمی اتقرب الیک.

اسالک ان تصلی علی محمد و آله و ان تفرج عن محمد و آله، و تجعل فرجی مقرونا بفروجهم، و تقدمهم فی کل خیر و تبدأ بهم فیه، و تفتح ابواب السماء لدعائی فی هذا الیوم، و تاذن فی هذا الیوم و هذه اللیلة بفرجی و اعطانی سؤلی فی الدنیا و الاخرة، فقد مسنی الفقر و نالنی الضر و سلمتنی الخصامه و الجأتنی الحاجه، و توسمت بالذلة، و غلبتنی المسکنة، و حقت علی الکلمة، و احاطت بی الخطیئه؛ و هذا الوقت الذی وعدت اولیاءک فیه الاجابة. فصل علی محمد و آله، و امسح ما بی بیمینک الشافیة، و انظر الی بعینک الراحمة، و ادخلنی فی رحمتک الواسعة و اقبل الی بوجهک الذی اقبلت به علی اسیر فککتة، و علی ضال، هدیته، و علی جائر ادیته و علی فقیر اغنیته، و علی ضعیف قویته، و علی خائف آمنته، و لا تخلنی لقاء عدوک و عدوی یا ذالجلال و الاکرام.

یا من لا یعلم کیف هو و حیث هو و قدرته الا هو یا من سد الهواء بالسماء و کبس الارض علی الماء و اختار لنفسه احسن الاسماء، یا من سمی نفسه بالاسم الذی به یقضی حاجه کل طالب یدعوه به، و اسئلک بذلک الاسم فلا شفیع اقوی لی منه، و بحق محمد و آل محمد اسئلک ان تصلی علی محمد و ان تقضی لی حوائجی و تسمع محمدا و علیا و فاطمه و الحسن و الحسین و علیا و محمدا و جعفرا و موسی و علیا و محمدا و علیا و الحسن و الحجه، صلواتک علیهم و برکاتک و رحمتک، صوتی فیشفعوا لی الیک، و تشفعهم فی و لا تردنی خائبا، بحق لا اله الا انت و بحق محمد و آل محمد، و افعل بی کذا و کذا یا کریم. (8).

بار خدایا، من به وسیله آنان به تو روی آوردم و به حق آنان به تو توسل می جویم، همان حقی که اساس و پایه آن را کسی جز تو نمی شناسد، و به حق آن کس که حقش در نزد تو عظیم است، و به نامهای نیکو و پسندیده ات، و به کلمات و سخنان تام و کاملت که دستور نفرمودی مرا مگر اینکه تو را به وسیله آنها بخوانم، و از تو تقاضا می کنم به همان اسم بزرگی که به ابراهیم علیه السلام آموختی تا پرنده را به آنها صدا کند و پرنده او را اجابت کرد؛ و به آن اسم عظیمی که به سبب آن به آتش گفتی: «بر ابراهیم سرد شو، و او را سالم بدار» پس چنین شد؛ و محبوبترین نام هایی که داری، و شریف ترین آنها در نزدت، و برترین آنها، و به آنهایی که اگر تو را به آنها بخوانند به سرعت اجابت می کنی، و به آن نامهایی که نجات بخش ترین می باشند، و به هر آنچه که اهل آن، سزاوار آن و شایسته آنی، به تو متوسل می شوم، و به تو روی می آورم، و آنچه را که از تو باشد تصدیق می کنم، و از تو آمرزش می خواهم، و از تو بخشش می جویم، و به پیشگاه تو ناله و زاری می کنم، و در برابر تو سر تواضع و تسلیم فرود می آورم، و از تو می ترسم، و در نزد تو به بد عملی خود اقرار می کنم، و از تو خواهش و تمنا می نمایم.

از تو می خواهم، به حق کتابهایی که بر پیامبرانت نازل فرمودی که درود و رحمت الهی بر آنان باد به حق تورات، انجیل و تمام قرآن عظیم از اول تا به آخر آن که در آن، نامهای اعظم تو گردآوری شده است، و به هر چه نامهای اعظم تو در آن وجود دارد به تو تقرب می جویم.

از تو می خواهم که بر محمد و خاندان او درود فرستی و مشکلات و سختی ها را از سر راه ایشان برداری، و گشایش در کار مرا با گشایش در کار آنان هماره سازی و در هر خیری آنان را مقدم داشته و از آنان آغاز کنی، و از تو می خواهم که در چنین روزی درهای آسمان را برای دعای من بگشایی، و در این روز و شب، اجازه گشایش و بخشش مرا در دنیا و آخرت صادر فرمایی، چرا که فقر به من روی آورده و آسیب ها مرا فراگرفته، نیازمندی بیچاره ام کرده، ذلت و خواری نشانه ام گرفته، تهیدستی بر من غالب شده، و عذاب بر من محقق گشته، و گناهان مرا احاطه نموده؛ و این همان وقتی است که به اولیائت وعده اجابت داده ای. پس بر محمد و آل او درود فرست، و دست شفابخش خود را بر سر و روی من بکش و با دیده رحمت به من بنگر، و مرا در رحمت واسعه خود داخل نما، و با آن چهره (و روش و صفتی) که اگر با آن به اسیر رو کنی آزادش سازی، و اگر با آن به گمشده ای بنگری هدایت شود، و اگر با آن به آواره و سرگردانی بنگری به مقصد رسد، و اگر بر فقیری نظر کنی غنی و بی نیازش سازی، و اگر به آن صفت بر ضعیفی توجه کنی قوت یابد، و اگر بر ترسان و خائفی بنگری ایمن گردد، ای دارنده جلال و بزرگواری! به این روی و صفت بر من نظر کن و مرا به هنگام برخورد و رویارویی با دشمنت و دشمنم تنها مگذار.

ای کسی که، کس نمی داند چگونه ای، کجایی و کسی قدرت درک قدرتت را ندارد، ای کسی که هوا را در آسمان مسدود نمودی، و زمین را بر روی آب گسترده ای و برای خود بهترین و برترین نامها را برگزیده ای، ای کسی که خود را به اسمی نامیده ای که هر که تو را به آن نام خواند اجابت می کنی، من از تو به حق آن اسم که شفیعی برتر و بالاتر از آن ندارم، و به حق محمد و خاندان محمد می خواهم که بر محمد درود فرستی و حوائج مرا برآورده سازی و صدای مرا به گوش محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین، علی، محمد، جعفر، موسی، علی، محمد، علی، حسن و حجت که درود و رحمت و برکات تو بر همه آنها باد برسانی تا مرا در نزد تو شفاعت کنند و تو نیز شفاعت آنان را در حق من بپذیری و مرا مأیوس و ناامید برنگردانی، به حق تو که معبودی غیر از تو نیست، و به حق محمد و خاندان محمد این درخواستها را برای من انجام بده، ای بخشنده ی مهربان.