امام رضا علیه‏السلام:

مَنِ اتَّقَى اللّه‏َ یُتَّقى وَ مَنْ اَطاعَ اللّه‏َ یُطاعُ؛

هر کس حریم خدا را حفظ کند، حرمتش حفظ مى‏شود و هر کس خدا را اطاعت کند، اطاعت مى‏شود.

کافى، ج 1، ص 137، ح 3

امام رضا علیه السلام:

اِنَّ الایمانَ اَفضلُ مِن الاسلامِ بِدَرجَةٍ, وَ التَّقـوى اَفضـلُ مِن الایمانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَم یَعطِ بَنو آدَمَ اَفضلُ مِنَ الیَقینِ؛

ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فـرزنـد آدم چیزى بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.

تحف العقول، ص445

 امام صادق علیه‏السلام :

اثافى الاسلامِ ثَلاثَةٌ: الصَّلوةُ وَ الزَّکوةُ وَ الوِلایة،لا تَصِحُّ واحِدَةٌ مِنهُنَّ اِلا بِصاحِبَتَیها؛
سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.

کافى، جلد2، ص 18

رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلحَیاءُ زینَةُ السلامِ؛
حیا زینت اسلام است.

مستدرک الوسایل، ج1، ص488، ح1244

امام صادق علیه‏السلام :

إنَّ مِمّا یُزَیِّنُ السلامَ الخلاقُ الحَسَنَةُ فیما بَینَ النّاسِ؛
خوش اخلاقى در بین مردم زینت اسلام است.

کنزالعمال، ج10، ص143، ح28731

رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِیُحیِىَ بِها حَقَّ امرِى‏ءٍ مُسلِمٍ اَتى یَومَ القیامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلایِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛

کسى که براى زنده کردن حق یک مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قیامت در حالى آورده مى‏شود که پرتو نور چهره اش، تا چشم کار مى‏کند دیده مى‏شود و خلایق او را به نام و نسب مى‏شناسند.

کافى، ج 7، ص 381، ح 1

امام على علیه‏السلام :

فَدَعِ السرافَ مُقتَصِدا وَاذکُر فِى الیَومِ غَدا وَأَمسِک مِنَ المالِ بِقَدرِ ضَرورَتِکَ وَقَدِّمِ الفَضلَ لِیَومِ حاجَتِکَ؛
اسراف را رها کن و میانه‏روى در پیش‏گیر و امروز به یاد فردا باش و از مال به اندازه ضرورتت نگه‏دار و اضافى آن را براى روز نیازمندیت (قیامت) پیش فرست.

نهج البلاغه، نامه‏21

امام على علیه السلام :

اَلسرافُ مَذمومٌ فى کُلِّ شَىْ‏ءٍ إِلاّ فى أَفعالِ البِرِّ؛
اسراف در هر چیزى ناپسند است، مگر در کارهاى خیر.

غررالحکم، ج2، ص86، ح 1938

امام صادق علیه‏السلام :

رُوىَ أَنَّهُ نَظَرَ الصّادِقُ إِلى فاکِهَةٍ قَد رُمیَت مِن دارِهِ لَم یُستَقصَ أَکلُها فَغَضِبَ وَقالَ: ما هَذا إِن کُنتُم شَبِعتُم فَإِنَّ کَثیرا مِنَ النّاسِ لَم یَشبَعوا فَأَطعِموهُ مَن یَحتاجُ اِلَیهِ؛
نقل شده است که امام صادق علیه‏السلام مشاهده کردند که سیبى را نیم‏خورده از خانه بیرون انداخته اند، خشمگین شدند و فرمودند: اگر شما سیر هستید، خیلى از مردم گرسنه‏اند خوب بود آن را به نیازمندش مى‏دادید.

بحارالأنوار، ج66، ص432، ح16

امام صادق علیه‏السلام :

لِلمُسرِفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ: یَشتَرى مالَیسَ لَهُ وَیَلبِسُ ما لَیسَ لَهُ وَیَکُلُ ما لَیسَ لَهُ؛
اسراف کننده سه نشانه دارد: آنچه در شأنش نیست خریدارى مى‏کند، آنچه در شأنش نیست مى‏پوشد و آنچه در شأنش نیست مى‏خورد.

تفسیر نورالثقلین، ج1، ص772، ح313