امام صادق علیه السلام فرموده اند:

« یجب الوالدین علی الولد ثلاثة اشیاء : شکرهما علی کل حال، و طاعتهما فیما یامرانه و ینهیانه عنه فی غیر معصیة الله و نصیحتهما فی السر و العلانیة و تجب للولد علی والده ثلاث خصال: اختیاره لوالدته و تحسین اسمه و المبالغة فی تادیبه »

پدر و مادر را بر فرزند سه حق است: شکر آنان در هر حال، اطاعتشان در هر امر و نهی که معصیت خدا نباشد و خیرخواهی برای آنها در نهان و عیان

و فرزند را بر پدر سه حق است: مادر خوب انتخاب کردن، نام نیکو نهادن و پرورش خوب دادن

تحف العقول، ص 337 به نقل از رساله حقوق امام سجاد علیه السلام شرح نراقی

امام محمد باقر علیه السلام در مورد رعایت حق والدین بعد از مرگشان می فرمایند:

« ان العبد لیکون بارا بوالدیه فی حیاتهما ثم یموتان فلایقضی عنهما دَینهما و لا یستغفر لهما فیکتبه الله عزوجل عاقا و انه لیکون عاقا لهما فی حیاتهما غیر بار فاذا ماتا قضی و استغفر لهما فیکتبه الله عزوجل بارا »

گاهی انسان در دوران حیات پدر و مادر به آنان احسان و نیکی می کند ولی پس از مرگ آنان را فراموش نموده، دین آنها را ادا نمی کند و برای آنها از خدا طلب آمرزش نمی کند. خداوند چنین کسی را عاق والدین ثبت می کند.

و گاهی انسان در دوران حیات پدر و مادر نسبت به آنان عاق شده و از هرگونه احسانی درباره آنان دریغ می ورزد. چون مرگ آنان فرا رسد، قرض آنها را ادا می کند و برای آنها از خداوند مغفرت می خواهد خداوند او را جز نیکوکاران به پدر و مادر ثبت می کند.

بحار ج 74 ص 59 به نقل از رساله حقوق امام سجاد علیه السلام شرح نراقی

حضرت علی بن الحسین امام سجاد علیه السلام در مورد حقوق پدر فرموده اند:

و اما حق ابیک فان تعلم ان اصلک و انک فرعه و انک لولاه لم تکن فمهما رایت فی نفسک مما یعجبک فاعلم ان اباک اصل النعمة علیک فیه و احمد الله و اشکره علی قدر ذلک و لا قوة الا بالله

و اما حق پدرت آن است که بدانی که او اصل توست و تو شاخه و فرع او. اگر نمی بود تو نیز نبودی پس هرگاه در خود چیزی دیدی که تو را شادمان ساخت بدان که اصل آن نعمت را از پدر داری و خدای را بر آن سپاس گو و شاکر باش.

رساله حقوق امام سجاد علیه السلام

حضرت علی بن الحسین امام سجاد علیه السلام در مورد حقوق همسر فرموده اند:

و اما حق رعیتک بملک النکاح فان تعلم ان الله جعلها سکنا و مستراحا و انسا و واقیة و کذلک کل واحد منکما یجب ان یحمد الله علی صاحبه و یعلم ان ذلک نعمة منه علیه و وجب ان یحسن صحبة نعمة الله و یکرمها و یرفق بها و ان کان حقک علیها اغلظ و طاعتک بها الزم فیما احببت و کرهت ما لم تکن معصیة فان لها حق الرحمة و الموانسة و موضع السکون الیها قضاء اللذة التی لابد من قضائها و ذلک عظیم و لا قوة الا بالله.

و اما حق همسرت آن است که بدانی خداوند متعال با آفرینش او وسیله ارامش و رفاه و انس و نگهداری تو را فراهم نموده است .

هر کدام از شما زن و مرد بر نعمت وجود دیگری خدا را سپاس گوید و بداند که این نعمت الهی است. بر او و بر تو واجب است که نعمت الهی را گرامی داشته و در معاشرت با او خوشرفتاری و رفق پیشه کنی اگرچه حق تو بر زن سخت تر و رعایت محبوب و مکروه تو ( اگر زیاده خواهی نباشد) بر او لازم تر است ، ولی زن حق مهربانی و انس بر تو دارد و جایگاه آرامش و آسایش غریزه ای ست که گریزی از آن نیست و این حق بزرگی ست.

رساله حقوق امام سجاد علیه السلام

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

«بهترین زنان شما زنى است‏که خودش را خوشبو کند و در طبخ غذا مهارت داشته باشد و اقتصاد را ازدست ندهد.چنین زنى یکى از عمال و کارکنان خدا خواهد بود.و عامل‏خدا هرگز با شکست و پشیمانى مواجه نخواهد شد»

وسائل ج 14 ص 15 به نقل از کتاب همسرداری /ابراهیم امینى

پیغمبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:

«زن نگهبان و امانتدار اموال شوهرش میباشد و در این باره مسؤولیت دارد»

مستدرک ج 2 ص 550 به نقل از کتاب همسرداری /ابراهیم امینى

زنى به رسول خدا عرض کرد:خدمت کردن زن در خانه شوهر چه‏فضیلتى دارد؟

فرمود:در مقابل هر کاریکه براى اداره امور منزل انجام دهدخدا نظر لطفى به او میفرماید.و کسیکه مورد نظر خدا واقع گردد معذب‏نخواهد شد

بحار ج 103 ص 251 به نقل از کتاب همسرداری /ابراهیم امینى

حضرت رضا علیه السلام فرمود:

بعضی زنها براى شوهرشان ‏بهترین غنیمت هستند:زنانیکه به شوهرشان اظهار عشق و محبت کنند.

مستدرک ج 2 ص 532 به نقل از کتاب همسرداری /ابراهیم امینى

امام صادق علیه السلام فرموده اند:

« کان امیرالمومنین علیه السلام یحتطب و یسقی و یکنس و کانت فاطمة تطحن و تعجن و تخبز»

امیرالمومنین علیه السلام در خانه به کارهای مشکل می پرداخت هیزم جمع آوری می کرد ، آب به منزل می آورد و جارو و نظافت منزل را بعهده داشت و فاطمه زهرا سلام الله علیها گندم را با آسیاب دستی آرد می کرد و خمیر می کرد و نان می پخت.

بحار ج 43 ص 151 / به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام، شرح نراقی